۱- تنظیم قند خون

در تحقیقی که روی موش های نرمال و دیابتی انجام شد، اثر عصاره ی گل محمدی با آکاربوز(داروی کاهنده ی قند خون که بازدارنده ی آلفا گلوکوزیداز است) مقایسه شد. نتایج نشان داد، عصاره ی این گیاه ضمن داشتن اثر بازدارندگی بر فعالیت آلفا گلوکوزیداز باعث کاهش قند خون شد. بازدارندگی از فعالیت آلفا گلوکوزیداز با جلوگیری از جذب کربوهیدرات از روده ی کوچک، باعث کاهش میزان گلوکز در خون می شود.

۲- بهبود عملکرد قلب و عروق

در پژوهشی عصاره ی گل محمدی باعث افزایش ضربان قلب در خوکچه های هندی شد. به گفته ی محققان، اخیراً یک ترکیب جدید به نام سیانیدین-۳-او-بتا-گلوکوزید از جوانه های گل محمدی استخراج شد که می تواند از فعالیت آنزیم مبدل آنژیوتنسین ۱(ACE) جلوگیری کند. از آنجا که ACE یک آنزیم کلیدی در تبدیل آنژیوتانسین ۱ به آنژیوتانسین ۲ (منقبض کننده ی عروقی که باعث افزایش فشار خون می شود) است، گل محمدی می تواند در بهبود عملکرد قلب و عروق موثر باشد.

۳- ضد افسردگی

آن گونه که نتایج یک پژوهش نشان داد، استفاده از دوز پایین عصاره ی گل محمدی سبب کاهش افسردگی در موش های سوری شد. براساس یافته های این آزمایش، گل محمدی در دوزهای کم، اثری مشابه داروی ضد افسردگی ایمی پرامین دارد. محققان معتقدند دلیل خاصیت ضد افسردگی این گیاه می تواند اثر بازدارندگی آن بر بازجذب سروتونین باشد.

۴- افزایش میل جنسی

استفاده از اسانس گل محمدی باعث افزایش میل جنسی در افراد مبتلا به اختلال افسردگی عمده(MDD) شد. ممکن است سازوکار تأثیر این گیاه در افزایش میل جنسی، ترکیبات موجود در اسانس گل محمدی باشد که اثرِ بازدارنده بر مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (این ماده باعث افزایش میل جنسی می شود) دارند. همچنین اسانس گل محمدی با افزایش تعداد اسپرم و تولید تستوسترون، به افزایش قدرت باروری کمک می کند.

۵- تسکین سرفه

در پژوهشی، محققان ابتدا با استفاده از سیتریک اسید باعث ایجاد سرفه در خوک ها شدند، سپس مشاهده کردند که استعمال عصاره ی گل محمدی از تعداد سرفه هایشان بسیار کاست. در آزمایش دیگری، اثر عصاره ی اتانولی و اسانس این گیاه بر ماهیچه های صاف مجرای تنفسی خوکچه های هندی که تحت تأثیر متاکولین بودند آزمون شد. بر پایه ی نتایج این آزمون، عصاره و اسانس این گیاه اثر آرامش بخشی دارند که تأثیری مشابه اثرِ داروی تئوفیلین (گشاد کننده ی مجاری هوایی) است. با اینکه هنوز سازوکار دقیقِ اثرِ گل محمدی در جلوگیری از سرفه شناخته شده نیست، محققان معتقدند این تاثیر می تواند به سبب اثر محرک این گیاه بر پذیرنده های بتا-آدرنرژیک (دخیل در گشاد شدن عروق و استراحت عضلات صاف) باشد.

۶- ضد تشنج

تحقیقات، تأثیر مثبتِ اسانس گل محمدی بر حملات تشنجی در مبتلایان به صرع را نشان داده اند. در آزمایشی، عصاره ی گل محمدی اثر چشمگیری در کاهش دفعات و شدّت حمله های تشنجی داشت. در این آزمایش عصاره ی گل، از تولید نورون های تیره در نواحی مختلف هیپوکامپ جلوگیری کرد. این اثر می تواند به دلیل وجود ژرانیول و اوژنول موجود در گل محمدی باشد که هر دو، اثرِ ضد صرع دارند.

۷- بهبود کیفیت خواب

آن گونه که در یک آزمایش مشاهده شد، عصاره های آبی و الکلی گل محمدی دارای اثر خواب آور در موش های سوری بودند. به نظر محققان، این امر به سبب وجود فلاونوئیدها و ترپن ها در گل محمدی است. فلاونوئیدها اثر خود را از طریق تاثیر بر پذیرنده های مرکزی بنزودیازپین اعمال می کنند. فعالیت سیستم گابارژیک هم به عنوان مکانیسم دیگری برای این خاصیت ذکر شده است.

۸- ضد سرطان

مصرف عصاره ی گل محمدی باعث از بین رفتن و یا کاهش تکثیر سلول های سرطانی در معده می شود. به نظر پژوهشگران، اثر ضد سرطانی این گیاه می تواند به سبب وجود ترکیبات پلی فنل مثل کوئرستین و کمپفرول باشد. این ترکیبات خاصیت آنتی اکسیدانی دارند و بر سیستم های پیام رسان درون سلولی و مسیرهای پیام رسان جانبی اثر می گذارند.