نام تجاری گیاه:

            Thyme

نام علمی گیاه:

                           Thymus vulgaris L.

تاریخچه:

آویشن در زمان های قدیم مصرف غذایی و دارویی داشته است. مردم یونان قدیم باور داشتند آویشن منبع قدرت و جرأت است. کلمه ی thumus در زبان یونانی به معنی جرأت است. گفته می شود آویشن گسترش خود در اروپا را مدیون رومی ها است که از آن برای تمیز کردن اتاق ها و معطر کردن نوشیدنی های خود استفاده می کردند. همچنین باور داشتند افزودن آویشن به آب، به آن انرژی می دهد. این گیاه قرن ها کاربرد غذایی و ضدعفونی کنندگی داشته است.

خواص

۱- بهبود عملکرد دستگاه گوارش

براساس گفته ی متخصصان گیاهان دارویی، شرلی و لین پرایس، در کتاب Aromatherapy for Professionals، روغن های فرّار آویشن باعث ضدنفخ بودن آن می شوند. این گیاه، خاصیت ضد میکروبی دارد و از رشد باکتری های مضّر در دستگاه گوارش جلوگیری می کند. خاصیت ضد میکروبی اسانس آویشن را می توان به کامفن و کاروفیلن آن نسبت داد. تیمول و کارواکرول آویشن هم به دلیل داشتن خاصیت ضد اسپاسم در بهبود گوارش موثر هستند.

۲- کاهش اضطراب و استرس

درتحقیقی در سال ۲۰۱۶، مصرف عصاره ی آویشن، از میزان اضطراب در موش های آزمایشگاهی کاست. محققان یکی از دلایل اضطراب را افزایش سطح گونه های فعال اکسیژن و وجود تنش اکسیداتیو می دانند. براساس نتایج تحقیقی که در ژورنال Traditional and Complementary Medicine منتشر شد، تیمول و کارواکرول آویشن با کاهش تنش اکسیداتیو، از میزان اضطراب می کاهند. در تحقیق دیگری که نتایج آن در ژورنال Journal of Acute Disease منتشر شد، یافته ها با بررسی اثر تیمول بر کاهش اضطراب، نشان دادند که مصرف تیمول(از ترکیبات اصلی آویشن) سبب کاهش اضطراب در موش های سوری می شود. محققان بیان کرده اند، تیمول اثر آرامش بخشی خود را از طریق پذیرنده های گابا اعمال می کند.

۳- تنظیم کلسترول خون

در ژورنال International Journal of Life Science نتایج پژوهشی چاپ شده است که به بررسی اثر آویشن بر میزان کلسترول موش های صحرایی می پردازد. در این پژوهش مصرف عصاره ی آویشن از میزان کلسترول و تری گلیسریدهای سرم خون و همچنین میزان مالون دی آلدهید در موش های صحرایی کاست. پژوهشگران دلیل این اثر آویشن را ترکیبات فنلی آن می دانند.

۴- تنظیم فشار خون

بر پایه ی تحقیق انجام شده روی موش های آزمایشگاهی که نتایج آن در ژورنال Journal of Medicinal Plants Research منتشر شد، عصاره ی آبی آویشن می تواند سبب کاهش فشارخون شود. سازوکار اصلی این اثر هنوز ناشناخته مانده است ولی می توان آن را به اثرِ این گیاه در تسکین ماهیچه های صاف نسبت داد. افزون بر آن، محققان اذعان می کنند که آویشن مانعِ تنگ شدن رگ ها در واکنش به سیستم رنین-آنژیوتانسین- آلدوسترون (یک سیستم هورمونی که فشار خون را تنظیم می کند) می شود و درنتیجه فشارخون سیستولیک را کاهش می دهد.

۵- ضد سرطان

در سال ۲۰۱۱، اثر سمیت روغن ضروری آویشن بر کارسینوما (سرطان) سلول سنگفرشی حفره دهانی انسان بررسی شد ونتایج آن در مجله Anticancer Research به چاپ رسید. در این تحقیق، سمیت روغن ضروری آویشن، بر روی رده سلولی UMSCC1 که کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن (HNSCC) منحصر به انسان است، بررسی شد. بر اساس نتایج، روغن ضروری آویشن رشد سلول سنگفرشی سر و گردن (HNSCC)در انسان (رده سلولی UMSCC1) را مهار کرد. بر اساس رویکردهای فارماکولوژیک، دیدگاه های جدید در مورد حالت مولکولی فعالیت ضد سرطانی آویشن وجود دارد.

۶- کاهش دردهای قاعدگی

در آزمایشی که در سال ۲۰۱۴ انجام شد و نتایج آن در ژورنال Caspian Journal of Internal Medicine به چاپ رسید، اثر اسانس آویشن و قرص ایبوپروفن بر کاهش درد دسمینوره اولیه بررسی شد. نتایج نشان دادند که هردو مورد در کاهش شدت درد موثر بودند و اسانس آویشن اثری مشابه داروی ایبوپروفن داشت.

مواد موثر

ترکیب فعال آویشن، اسانس است که شامل ترکیب اصلی نیمول و مقدار کمتری کارواکرول ، ۱و۸- سینئول متیل اتر و آفاپینن است. البته فلاونوئیدها (آپی ژنین، لوتئولین و تیمونین) و اسیدهای پلی فنلی (لابیاتیک، رزمارینیک و کافئیک اسید) در اثر ضدالتهابی و ضدمیکروبی آویشن نقش دارند.

دانستنی ها

مصریان قدیم از این گیاه برای مومیایی کردن اجساد استفاده می کردند و یونانیان آن را در حمام ها و معابد به کار می بردند.
در قرون وسطی، اروپاییان آویشن را زیر بالش خود می گذاشتند تا خواب راحت و بدون کابوسی داشته باشند. در همین زمان، زنان به شوالیه ها و جنگجویان، آویشن هدیه می دادند چون باور داشتند این گیاه به آنها قدرت می دهد.

حد مصرف مجاز

برای مصرف چای آویشن می توانید ۱ الی ۲ گرم گیاه خشک را در ۱۵۰ میلی لیتر آب جوش، دم و چند بار در روز میل کنید.

بهترین زمان مصرف

۲ ساعت پیش یا پس از غذا.

عوارض جانبی

افرادی که نسبت به مرزنجوش یا گونه های دیگر خانواده ی نعناییان حساسیت دارند، ممکن است به آویشن نیز حساسیت نشان دهند.
آویشن می تواند میزان لخته شدن خون را کاهش دهد و به ویژه در مقادیر زیاد، خطر خون ریزی را افزایش دهد.
آویشن ممکن است در بدن مانند استروژن عمل کند. اگر در شرایطی هستید که بر اثر استروژن وخیم می شود(مثل سرطان سینه)، از مصرف آویشن خودداری کنید.
آویشن می تواند پس از عمل جراحی یا در طول آن، از سرعت لخته شدن خون بکاهد، پس دو هفته قبل از جراحی، مصرف آن را متوقف کنید

تداخل های دارویی احتمالی

مصرف آویشن می تواند با داروهایی که لخته شدن خون را کند می کنند تداخل داشته باشد. این گیاه، ممکن است از میزان لخته شدن خون بکاهد و مصرف آن همراه با این گونه داروها می تواند احتمال کبودی و خونریزی را افزایش دهد. برخی از این داروها عبارتند از: آسپرین، دیکلوفناک، ایبوپروفن، ناپروکسن و وارفارین.

کاربرد در طب قدیم

آویشن اسپاسم دستگاه تنفسی را برطرف می کند، خلط آور و آنتی باکتریال است و برای بهبود سرفه و برونشیت مفید است. تجربیات گزارش شده نشان می دهند که آویشن بهبود آسم، لارنژیت، گاستریت مزمن و سوء هاضمه به کار می رود.